Se titula Los Cometas Colorados y está concebida como una especie de ópera instrumental sobre la ausencia. Hay un tratamiento del sonido como frecuencia pura, así como un diálogo entre los músicos y los procesos electrónicos. Dicho tratamiento del sonido puro y sus consonancias, el empleo de lámparas individuales que cada músico puede o no encender libremente mientras interpreta, el diálogo con la cinta y la electrónica, todo tiene que ver con la ausencia.

(I. Diaz, El Mercurio, 18.XII.2002)

Manimatrix - A scintillating piece.

(Resonant, IX.2004)

Improvisatie, experimentele klanken en live electronics zijn daarbij de sleutelwoorden van Manimatrix.

(Veto, 18.X.2004)

Manimatrix - De fysiek meetbare tijd enerzijds en de subjectieve psychologische tijd anderzijds worden met elkaar geconfronteerd. De structuur van de compositie wordt afgeleid uit de staat van chaos.

(De Standaard, 20.X.2004)

Lo mejor del concierto apareció con claridad meridiana con Wet, Wet, Wet, Wedding, del belga Pierre Kolp, bienhumorada y directa.

(L. Sunen, El Pais, 1.XII.2004)

Black Jackets Company, dat zijn vijf componisten en een vaste kern van vijf muzikanten waaronder Pierre Kolp. Tussen 2000 en 2004 componeerde hij de verschillende stukjes van zijn MANI-puzzel waaronder

Minimatrix. Op Kulturama krijgt MANI zijn eerste integrale 'wordt vervolgd'. Het Festival zet een kleurrijke versie van Black Jackets Company - met een 20-tal solisten van Leuven - op het podium. MANI reikt een constructie aan waar toeval en datgene wat niet voorzien is ruimte krijgen en waar tijd dubbelzinnig is, want enerzijds fysisch meetbaar en anderzijds psychologisch subjectief én omkeerbaar. MANI drijft op de ruimtelijke en scenische bewegingen van de dirigent die het live-spel voorrang geeft op de schriftuur van de partituur.

(Kulturama, II.2005)

Ter verruiming van het muzikale bewustzijn. Minimatrix reikt een constructie aan waar toeval en datgene wat niet voorzien is ruimte krijgen en waar tijd dubbelzinnig is, want enerzijds fysisch meetbaar en anderzijds psychologisch subjectief én omkeerbaar. Het drijft op de ruimtelijke en scenische bewegingen van de dirigent die het live-spel voorrang geeft op de schriftuur van de partituur.

(De Standaard, 17.II.2005)

Perdre Corps - Lumière blanche entre murs à nu, et, dans la salle, un univers dur et froid pour un petit corps féminin noir, pieds nus sur une musique coup de coeur, crue et pulsatile de Pierre Kolp.

(M. Friche, Le Soir, 11.VI.2005)

Ho mia kor! - La obra tiene un planteo de concerto grosso con tres solistas y ensamble, y es descripta como un “muñeca rusa”, ya que las funciones de solistas y conjunto se trasvasan y todo el mundo dialoga, mientras el texto sostenido por la soprano (Alejandra Tortosa) habla en lenguas sobre la dramática del vivir. Su carácter de scherzo proveyó atmósferas frescas y lúdicas, con episódica referencia de vals. Además de Tortosa, fueron solistas Fabricio Rovasio en piano y Mariano Ceballos en violín; los tres sostuvieron con gran musicalidad sus partes, hasta integrarse por turnos con diversas combinaciones del ensamble: cuerdas y placas, metales y maderas. (Gabriel Abalos, La manana de Cordoba, 24.XI.2007)